Esma'ül Hüsna ve Dua

EL-MÜCÎB:: Kullarının duasını kabul edip, cevap veren. “Semûd kavmine de kardeşleri Salih’i peygamber gönderdik. Dedi ki: “Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Si­zin O’ndan başka hiçbir ilâhınız yok. O, sizi yeryüzünden (topraktan) yarattı ve sizi oranın imarında görevli (ve buna donanımlı) kıldı. Öyle ise O’ndan bağışlanma dile­yin; sonra da O’na tövbe edin. Şüphesiz Rabbim yakındır ve dualara cevap verendir.” (Hûd, 11:61)

“Andolsun, Nûh bize dua edip seslenmişti. Biz ne gü­zel cevap vereniz!” (Saffât, 37:75)

Cenab-ı Hak, canlı cansız, dilli-dilsiz akıl ve şuur sahibi veya buna kabiliyeti olmayan bütün mahlukatın istek ve ihti­yaçlarını onlardan daha iyi bilir ve görür. Kullarından biri, ister hal diliyle, isterse konuşma dili ile bir istek ve ihtiyacını arz edip istekte bulunsa, kulunun duasını işitir ve isteğine cevap verir. Ancak hemen herkes tarafından aceleci bir tutumun neticesi olan “dua ettim ama kabul olmadı” şeklindeki itiraz, doğru bir itiraz değildir. Çünkü kabul etmek ayrıdır, cevap vermek ayrıdır.

Allah (c.c) duaların hepsini kabul eder ama işleme koyma­yabilir. İşleme koydukları, hem kabul edip hem de cevap verdikleridir. Ama duasını duyup kabul ettiği halde bazen işleme koymaz. Çünkü bu kulun aleyhine de olabilir.

Duayı kabul ettiğine veya edeceğine dair ayetler var. Mesela: “Kullarım, beni senden sorarlarsa, (bilsinler ki), ger­çekten ben (onlara çok) yakınım. Bana dua edince, dua edenin duasına cevap veririm. O hâlde, doğru yolu bulmaları için benim davetime uysunlar, bana iman etsinler.”(Bakara, 2:186) Başka bir ayette:

“Rabbîniz buyurmuştur ki: Bana dua edin ki, size ce­vap vereyim (dualarınızı kabul edeyim)! Kibre saparak bana ibadetten uzaklaşanlar, aşağılanmış bir halde ce­henneme gireceklerdir.”(Mümin, 40:60)

Bir başka ayette ise, dua etmeyenlerin Allah katında hiçbir değeri olmadığına ve onları kale almayacağına işaretle şöyle buyurulmaktadır:

“De ki: “Duanız yoksa, Rabbim sizi ne yapsın?” (Fur- kan,25:77)

Özellikle gece yapılan dualar daha makbuldür hemen ka­bul edilebilir. Bu tür dualar, sadece ibadet amacıyla ve yük­sek gayeler için yapılan dualardır ki, tam olarak Allah’a ina­nıp güvenenlerin yaptıkları dualardır. Sıkışıp bunalan, kişisel veya genel isteklerde bulunan yüksek ruhlu insanlar ve dava adamları genellikle böyle zamanlarda dua ederler. Geceleri yapılan dualar hakkında şöyle buyuruluyor:

“Bizim ayetlerimize o kimseler inanır ki, onlarla ken­dilerine öğüt verildiğinde, secdelere kapanırlar ve hiç böbürlenmeyerek Rablerine hamt ile tespih ederler. Yan­ları yataklarından uzaklaşır; korku ve ümitle Rablerine dua ederler. Kendilerine verdiğimiz rızklardan da dağı­tırlar. Hiç kimse, yaptıklarına karşılık onlar için hangi göz aydınlığının saklandığını bilmez.” (Secde, 32:15-17)

Ayrıca, Esmâü’l-Hüsna (Allah’ın Güzel İsimleri) ile dua edil­mesi de duaların kabulüne ve işleme koyulmasına ayrıca bir vesiledir ki, yüce Allah şöyle buyuruyor:

“En güzel isimler Allah’ındır; O’na onlarla dua edin. O’nun isimlerinde ters bir tutum izleyenleri bırakın. Yapıp ettiklerinin cezasını çekeceklerdir.” (A’raf, 7:180)

Esmâü’l-Hüsna ile dua etmek, ta baştan beri anlatarak geldiğimiz şekilde, her ismin kendisiyle belli miktarlarda zik­redilip yapılabileceği gibi, bir kere hepsini baştan sona oku­yup en sonunda onları şefaatçi veya vesile yaparak, ne dileği varsa Allah’tan isteme şeklinde olur. Dua ile ilgili ayrı bir çalış­mamız olduğu için kısa kesiyoruz.