Esma'ül Hüsna ve Dua

EL-AZÎM: Büyüklüğünün sınırı, emsali, ölçüsü olmayan, kendisine büyük ümitler beslenen. Bütün noksan sıfatlardan münezzeh ve mukaddes. Her şeyden ulu, herkesten yüce, şanı büyük, azametli..

“Göklerde ve yerde olanlar o’nundur. O, Yücedir, büyüktür.” (Şûra, 42:4)

Namaz kılarken, gerek rükuda gerekse secdelerimizde Allah’ı teşbih ederken, bu anlamda tespih eder,”Sübhane Rabbiye’l-Azim: Allah’ım! Seni teşbih ve noksan sıfatlardan tenzih ederim; Senin şanın ne yücedir” veya rükuda “Sübhane Rabbiye’l-A’la: Allah’ım! Seni teşbih ve noksan sıfatlardan tenzih ederim; Sen ne yüce, ne ulusun..” deriz. En son teşbih duasından önce de topluca Ayet’el-Kürsi’yi okuyup bir kere daha bunu ilan ederiz:

“Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur. O daima diridir (Hayy’dır), bütün varlığın idaresini yürüten (kayyum)dir. O’nu ne gaflet basar, ne de uyku. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O’nundur. İzni olmadan huzurunda şefaat edecek olan kimdir? O, kullarının önlerinde ve arkalarındane varsa hepsini bilir. Onlar ise, O’nun dilediği kadarından başka ilminden hiç bir şey kavrayamazlar. O’nun Kürsisi, bütün gökleri ve yeri kucaklamıştır. Onların her ikisini de görüp gözetmek O’na bir ağırlık vermez. O çok yücedir, çok büyüktür.”

Şüphesiz, şanı yüce olan O’ndan başka kimse yoktur. Geri kalan her varlık, neticede O’nun yaratmasıyla olduğu için eksiktir, kusurludur, ölümlüdür ve tenzih edilecek kadar pak, temiz, kusursuz ve yüce değildir. Varlıklardaki temizlik, paklık, yücelik ve ululuk gibi, benzeri özelliklerin hepsi de mecazidir, geçidir. Ama Allah, ezeli ve ebedi olduğu için sıfatları da ezeli ve ebedidir. Yani bir başlangıç ve bitiş noktası yoktur.

“Allah görünmeyeni de bilir, görüneni de. Büyüktür ve yücelerden yücedir.

Sizden sözü gizleyenle açığa vuran, gece gizlenenle gündüz açığa çıkan, O’nun açısından eşittir (hepsini görür ve bilir). Her insan için önünden ve arkasından takip edenler vardır. Allah’ın emrinden dolayı onu gözetirler. Allah bir kavme verdiğini, o kavim kendisini bozup değiştirmedikçe değiştirmez. Allah bir kavme de kötülük murat etti mi, artık onun geri çevrilmesine de imkan yoktur. Onlar için Allah’tan başka bir veli de bulunmaz. Size korku ve ümit içinde şimşeği gösteren ve o yağmur yüklü bulutları meydana getiren O’dur.” (Ra’d, 13:9-12)

Allah’tan ümit edilir. Çünkü ümit edecek, bir şey umacak ve bekleyecek başka kimse yoktur. O’nun yarattıklarından olan beklentilerimiz, yine O’nun dilemesiyle, istemesiyle hayata geçip gerçekleşecek, kişinin kalbini bize açarsa olacaktır; aksi halde ümitlerimizin ışığı söner, umduğumuz dağlara karlar yağar. Bu nedenle insan, ümit edeceği ve beklenti içerisine gireceği makamı mevkii iyi bilmeli ona göre davranmalıdır. Allah (c.c) sadece bu dünyada kendisinden bir şeyler beklenen ve umulan değil, öbür dünyada da kendisinden umulan ve beklenendir. O (c.c), her iki cihanın Hükümdarı, Padişah-ı Zü’l-Celâlİ’dir.

Kısacası, kulunun istek ve dileklerini yerine getirebilecek olan tek merci O olduğu için, herkes her şeyini O’ndan’ İstemeli ve dilemeli, O’ndan beklemelidir.