Esma'ül Hüsna ile ilgili en detaylı bilgi kaynağı…
Sureyi Dinle [Surenin yüklenmesi için lütfen bir kaç saniye bekleyin.]
Rahman ve Rahim olan Allah’ın Adıyla
1- Kâf, Ha, Ya, Ayn, Sâd.
2- (Bu,) Rabbinin, kulu Zekeriya’ya rahmetinin zikridir.
3- Hani o, Rabbine gizlice seslendiği zaman.
4- Demişti ki: «Rabbim, şüphesiz benim kemiklerim gevşedi, (bedenimdeki şu) baş, yaşlılık aleviyle tutuştu (ağardı); ben sana dua etmekle (hiç bir zaman) azgın olmadım.»
5- «Doğrusu ben, arkamdan gelecek yakınlarım adına korkuya kapıldım, benim karım da bir kısırdır. Artık bana kendi katından bir yardımcı armağan et.»
6- «Bana mirasçı olsun, Yakup oğullarına da mirasçı olsun. Rabbim! Onu (kendisinden) hoşnut olunan (bir kimse) kıl.»
7- (Allah buyurdu:) «Ey Zekeriya, şüphesiz biz seni, adı Yahya olan bir çocukla müjdelemekteyiz; biz bundan önce ona hiç bir adaş kılmamışız.»
(Luka incilinde ise bu şöyle ifade edilmiştir: «Akrabandan bu adda kimse yoktur.» Luka. I, 61)
8- Dedi ki: «Rabbim, karım kısır ve ben de son derece kocamışken nasıl oğlum olur ki?»
9- (Ona gelen melek:) «İşte böyle» dedi. «Rabbin dedi ki: «Bu benim için kolaydır, daha önce sen hiç bir şey değil iken, seni yaratmıştım.»
10- Dedi ki: «Rabbim, bana bir belge (ayet) ver.» Dedi ki: «Senin belgen, sapasağlam iken, üç tam gece insanlarla (dilin tutulacağı için) konuşamamandır.»
11- Böylelikle (Zekeriya) Mescitten kavminin karşısına çıkıp onlara (şu anlamları) işaret etti: «Sabah akşam tesbih edin.»
12- (Ona dedik ki:) «Ey Yahya! Kitabı (Tevrat’ı) kuvvetle (ilim ve amelle) tut.» Daha çocuk iken ona hüküm verdik.
(Buradaki hükümden maksat, hak olan dini öğretiler, tevhit konuları ve şeriatlar hakkında tam bir bilgidir.)
13- Katımızdan ona bir merhamet ve temizlik (de verdik). O, çok takva sahibi biriydi.
14- Ana ve babasına itaatkârdı ve isyan eden bir zorba değildi.
15- Ona selam (esenlik) olsun; doğduğu gün, öleceği gün ve diri olarak (kabirden) kaldırılacağı gün.
16- Kitap’ta Meryem’i de zikret. Hani o, ailesinden kopup doğu tarafında bir yere çekilmişti.
17- Sonra onların öte yanlarında (ibadet için kendisine) bir perde edinmişti. Böylece ona ruhumuzu (Cebrail’i) göndermiştik, o da düzgün bir beşer kılığında görünmüştü.
18- Demişti ki: «Gerçekten ben, senden Rahman’a sığınırım. Eğer takva sahibiysen (bana yaklaşma).»
19- Demişti ki: «Ben, yalnızca Rabbinden (gelen) bir elçiyim; sana tertemiz bir erkek çocuk armağan etmek için (geldim).»
20- O: «Bana hiç bir beşer dokunmamışken ve ben azgın (bir kadın) da değilken benim nasıl bir oğlum olabilir?» dedi.
21- (Melek) Dedi ki: «Bu, dediğin gibidir. Ancak Rabbin dedi ki: «Bu benim için kolaydır. Onu insanlara bir ayet ve bizden bir rahmet kılmak için (var edeceğiz).» Ve (bu) iş hükme bağlanmıştır.
22- Böylelikle ona gebe kaldı, sonra onunla ıssız bir yere çekildi.
23- Derken doğum sancısı onu bir hurma dalına sürükledi. Dedi ki: «Keşke bundan önce ölseydim de hafızalardan silinip unutuluverseydim.»
24- Alt tarafından (İsa) ona seslendi: «Hüzne kapılma, Rabbin senin altında bir nehir karar kılmıştır.»
25- «Hurma dalını kendine doğru salla, üzerine devşirilmiş taze hurmalar dökülüversin.»
26- Artık, ye, iç, gözün aydın olsun. Eğer herhangi bir beşer görecek olursan, (işaretle) de ki: Ben Rahman’a oruç adadım, bugün hiç bir insanla konuşmayacağım.
27- Böylece onu taşıyarak kavmine geldi. Dediler ki: «Ey Meryem, sen gerçekten görülmemiş bir şey yaptın.»
28- «Ey Harun’un kız kardeşi! Senin baban kötü bir kişi değildi ve annen de azgın (bir kadın) değildi.»
29- Bunun üzerine ona (çocuğa) işaret etti. Dediler ki: «Henüz beşikte olan bir çocukla biz nasıl konuşabiliriz?»
30- (İsa) Dedi ki: «Şüphesiz ben Allah’ın kuluyum. (Allah) bana Kitabı verdi ve beni peygamber kıldı.
31- «Nerede olursam (olayım,) beni kutlu kıldı ve hayat sürdüğüm müddetçe, bana namazı ve zekâtı vasiyet (emr) etti.»
32- «Anneme itaati de (emretti). Ve beni azgın bir zorba kılmadı.»
33- «Selam (esenlik) üzerimedir; doğduğum gün, öleceğim gün ve diri olarak yeniden (mezarımdan) kaldırılacağım gün.»
34- İşte Meryem oğlu İsa! Hakkında kuşkuya düştükleri hak söz!
35- Allah’ın çocuk edinmesi olacak şey değil. O yücedir. Bir işin olmasına karar verirse, ancak ona, «Ol» der, o da hemen oluverir.
36- «Şüphesiz, Allah benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse O’na kulluk edin. Dosdoğru yol budur.»
37- İçlerinden (bir takım) gruplar ayrılığa düştüler. Artık büyük bir günü (kıyameti) görmekten dolayı, vay küfre sapanlara!
38- Bize gelecekleri gün, ne kadar iyi işitecek, ne kadar da iyi görecekler! Ama bugün o zalimler apaçık bir sapıklık içindedirler.
39- İş hükme bağlanıp biteceği hasret gününe karşı onları uyar! Onlar bir gaflet içindedirler ve onlar iman etmezler.
40- Şüphe yok, yeryüzüne ve onun üzerindekilere biz varis olacağız ve onlar bize döndürülecekler.
41- Kitap’ta İbrahim’i de zikret. Gerçekten o, doğru sözlü bir peygamberdi.
42- Hani (üvey) babasına demişti: «Babacığım! İşitmeyen, görmeyen ve seni herhangi bir şeyden müstağni kılamayan şeylere niye tapıyorsun?»
43- «Babacığım! Şüphesiz, sana gelmeyen bir ilim geldi bana. Artık bana tabi ol, seni düzgün bir yola hidayet edeyim.»
44- «Babacığım! Şeytana kulluk etme, kuşkusuz şeytan, Rahman’a başkaldırandır.»
45- «Babacığım! Gerçekten ben, sana Rahman tarafından bir azabın dokunacağından korkmaktayım, o zaman şeytanın velisi olursun.»
46- (Üvey babası) Demişti ki: «İbrahim, sen benim ilahlarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer (bu tutumuna) bir son vermeyecek olursan, şüphesiz seni taşa tutarım; uzun bir süre de benden uzaklaş, (bir yerlere) git.»
47- (İbrahim:) «Selam (esenlik) üzerine olsun! Senin için Rabbimden bağışlanma dileyeceğim, çünkü O bana pek lütufkârdır» dedi.
48- «Sizden ve Allah’tan başka taptıklarınızdan kopup ayrılıyorum ve Rabbime dua (ibadet) ediyorum. Umulur ki Rabbime yakarışımla azgın olmam.»
49- Böylelikle, onlardan ve Allah’tan başka taptıklarından kopup ayrılınca ona İshak’ı ve (oğlu) Yakub’u armağan ettik ve her birini peygamber kıldık.
50- Onlara rahmetimizden bağışladık ve onlar için (halk arasında kendilerini) yücelikle öven bir dil kıldık.
51- Kitap’ta Musa’yı da zikret. Çünkü o, ihlâsa erdirilmiş ve gönderilmiş bir peygamberdi.
52- Ona, Tur’un sağ yanından seslendik ve onu (kendisiyle) gizlice söyleşmek için yakınlaştırdık.
53- Ona rahmetimizden kardeşi Harun’u da bir peygamber olarak armağan ettik.
54- Kitap’ta İsmail’i de zikret. Çünkü o, vaadinde doğruydu ve gönderilmiş bir peygamberdi.
55- Halkına, namazı ve zekâtı emrediyordu ve O, Rabbi katında kendisinden razı olunandı.
56- Kitap’ta İdris’i de zikret. Çünkü O, doğru olan bir peygamberdi.
57- Biz onu yüce bir konuma yükseltmiştik.
58- İşte bunlar, Allah’ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden, Âdem’in soyundan, Nuh ile birlikte (gemide) taşıdıklarımızdan, İbrahim ve İsrail’in (Yakub’un) soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir. Onlara, çok merhametli olan Allah’ın ayetleri okunduğunda ağlayarak secdeye kapanırlardı.
59- Ama onların ardından namazı zayi eden, şehvetlerine uyan bir nesil geldi. Onlar bu azgınlıklarının karşılığını göreceklerdir.
60- Ancak tövbe eden, iman eden ve salih amellerde bulunanlar (var ya), işte bunlar cennete girecekler ve hiç bir şeyle zulme uğratılmayacaklar.
61- (O cennet,) Rahman’m kullarına görmedikleri halde vaat ettiği «Adn» cennetleridir. Şüphesiz O’nun vaadi mutlaka yerini bulacaktır.
62- Onda selamın (esenliğin) dışında boş bir söz işitmezler. Orada sabah akşam rızıkları da hazırdır.
63- Bu, kullarımızdan takva sahibi olanları (ona) varisçi kıldığımız cennettir.
64- Biz (melekler) ancak Rabbinin emriyle ineriz. Önümüzde, ardımızda ve bunlar arasında olan her şey O’nundur. Senin Rabbin kesinlikle unutkan değildir.
65- Göklerin, yerin ve her ikisi arasındakilerin Rabbidir; o halde O’na ibadet et ve O’na ibadette kararlı ol. Hiç sen ona bir adaş (benzer) bilir misin?
66- İnsan, Ben öldükten sonra mı, gerçekten diri olarak çıkarılacağım? Demektedir.
67- İnsan önceden, hiç bir şey değilken, gerçekten bizim onu yaratmış bulunduğumuzu (hiç) düşünmüyor mu?
68- Andolsun Rabbine, biz onları da şeytanları da mutlaka bir araya getireceğiz, sonra onları cehennemin çevresinde diz üstü çökmüş olarak hazır bulunduracağız.
69- Sonra, her bir gruptan Rahman’a karşı azgınlık göstermek bakımından en şiddetli olanını ayıracağız.
70- Sonra biz ona (cehenneme) girmeye kimlerin en çok uygun olduğunu daha iyi bilmekteyiz.
71- Sizden ona girmeyecek hiç kimse yoktur. Bu, Rabbin için kesinleşmiş bir hükümdür.
(Her insan cehenneme sunulacak, fakat bir sonra ki ayette de açıklandığı gibi salih insanlar kurtulacak, zalimler orada yüzüstü bırakılacaklardır.)
72- Sonra, takva sahiplerini kurtarırız ve zulme sapanları diz üstü çökmüş olarak bırakıveririz.
73- Onlara apaçık olan ayetlerimiz okunduğunda, o küfre sapanlar, iman edenlere, iki gruptan hangisi, makam bakımından daha iyi, topluluk bakımından daha güzeldir? Derler.
74- Onlardan önce de servet ve görünüm bakımından daha güzel olan nice nesiller helak ettik.
75- De ki: «Kim sapıklık içindeyse, Rahman, kendilerine vaat edilen azabı ya da kıyameti görünceye kadar ona mühlet verir. Artık kimin makamı daha kötü, kimin askeri (gücü) daha zayıfmış» yakında bileceklerdir.
76- Allah, hidayet bulanlara hidayeti arttırır. Baki olan salih davranışlar, Rabbinin katında sevap bakımından daha hayırlı, varılacak sonuç bakımından da daha iyidir.
77- Ayetlerimizi inkâr edip, «Elbette bana mal ve çocuklar verilecektir» diyeni gördün mü?
78- O, gayba mı tanık oldu, yoksa Rahman’ın katından bir ahit mi aldı?
79- Kesinlikle hayır! Biz onun söylediğini yazacağız ve azabını uzattıkça uzatacağız.
80- Onun söylemekte olduğuna (mal ve çocuklarına) biz mirasçı olacağız; o bize, tek başına gelecektir.
81- Kendilerine güç (izzet) sağlasınlar diye, Allah’tan başka ilahlar edindiler.
82- Hayır! (O yalancı ilahlar) Onların tapınışlarını inkâr edecekler ve onlara karşı düşman olacakadır.
83- Şeytanları, kâfirlerin üzerine kışkırtıcı olarak saldığımızı görmedin mi?
84- Onlara karşı acele davranma; biz onlar için (ecel günlerini) saydıkça saymaktayız.
85- O gün takva sahiplerini, heyet olarak Rahman’ın huzuruna toplayacağız.
86- Suçlu günahkârları da susamışlar olarak cehenneme süreceğiz.
87- Rahman’ın katında ahit almışların dışında (onlar) şefaate malik olamayacaklardır.
88- «Rahman çocuk edinmiştir» dediler.
89- Hakikaten siz, pek çirkin bir iddiada bulundunuz.
90- Az kalsın, söyledikleri sözden gökler çatlayacak, yer yarılacak ve dağlar parçalanıp dağılacaktı.
91- O Rahman’a çocuk iddiasında bulundular diye (bunlar olacaktı).
92- Rahman’a çocuk edinmek yaraşmaz.
93- Göklerde ve yerde olan her şey Rahman’a, yalnızca kul olarak gelecektir.
94- Şüphesiz (Allah) onların tümünü ilmi ile kuşatmış ve teker teker saymıştır
95- Ve onların hepsi, kıyamet günü O’na, yapayalnız, tek başlarına geleceklerdir.
96- İman edenler ve salih amellerde bulunanlar (var ya), Rahman, onlar için (insanların kalbinde) bir sevgi kılacaktır.
(İbn-i Abbas şöyle diyor: «Peygamber (s.a.a) ellerini gökyüzüne doğru açarak şöyle arz etti: «Allah’ım! Musa bin İmran (kardeşi Harun’un vezirliği, nübüvvet işinde ortak olması ve risaleti tebliğ etmesi için) senden istekte bulundu. Allah’ım! Ben Muhammed de senden göğsümü genişletmeni, işlerimi kolaylaştırmanı, sözümü anlayabilmeleri için dilimin düğümünü çözmeni, ehlimden Ali bin Ebu Talib’i bana vezir kılmanı, O’nun vasıtasıyla sırtımı güçlendirmeni ve O’nu işlerimde bana ortak kılmanı diliyorum.» Daha sonra Resul-i Ekrem (s.a.a) Hz. Ali’nin ellerini tutarak ona şöyle buyurdu: «Ellerini gökyüzüne kaldır ve Rabbinden sana bir şeyler vermesi için istekte bulun.» Hz. Ali ellerini gökyüzüne doğru kaldırarak şöyle arz etti: «Allah’ım, kendi katında benim için bir ahit kıl ve benim için meveddet (muhabbet) icat et.» Bu sırada Cebrail nazil olarak Meryem suresinin şu ayetini getirdi: «iman edenler ve salih amellerde bulunanlara gelince, Rahman, onlar için (insanların kalbinde) bir sevgi kılacaktır.» Ashap bu olaydan dolayı hayrete düşünce Resul-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyurdular: «Neden hayrete düşüyorsunuz, Kur’ân dört kısımdır; bunun dörtte biri biz Ehl-i Beyt hakkındadır, dörtte biri helaller hakkındadır, dörtte biri haramlar hakkındadır, dörtte birisiyse farzlar ve hükümler hakkındadır. Allah’a and olsun ki, Kur’ân’ın yücelikleri Ali hakkında nazil olmuştur»)
97- Biz takva sahiplerine müjde vermen ve şiddetle karşı çıkan bir topluluğu uyarıp korkutman için onu (Kur’an’ı) senin diline kolaylaştırdık.
98- Biz, onlardan önce nice kuşakları yıkıma uğrattık; (şimdi) onlardan hiç birini hissediyor veya onlara ait en küçük bir ses işitiyor musun?