Esma'ül Hüsna ile ilgili en detaylı bilgi kaynağı…
Sureyi Dinle [Surenin yüklenmesi için lütfen bir kaç saniye bekleyin.]
Rahman ve Rahim olan Allah’ın Adıyla
1- Hâ, Mîm.
2- Apaçık olan kitaba andolsun.
3- Gerçekten biz onu, belki aklınızı kullanırsınız diye Arapça bir Kur’an kıldık.
4- Hiç şüphesiz o, bizim katımızda olan ana kitapta, çok yüce ve hikmet doludur.
5- Siz ölçüyü taşıran bir kavimsiniz diye, şimdi O zikri (uyarı dolu Kur ‘an’ı) bir yana mı bırakalım?
6- Oysa biz, öncekiler arasında da nice peygamber gönderdik.
7- Onlara bir peygamber gelmeyiversin, mutlaka onunla alay ederlerdi.
8- Biz de kuvvet bakımından onlardan daha üstün olanları yıkıma uğrattık. (Kur’an’da) Öncekilere dair nice örnekler geçmiştir.
9- Onlara, «Gökleri ve yeri kim yarattı?» diye soracak olsan, tartışmasız, «Onları O çok güçlü ve her şeyi bilen yarattı» diyecekler.
10- O, yeryüzünü sizin için bir beşik kıldı ve doğru yolu bulaşınız diye orada sizin için yollar meydana getirdi.
11- O, belli bir miktar ile gökten su indirir de onunla ölü bir memleketi diriltiriz; siz de İşte böyle (kabirlerinizden diriltilip) çıkarılacaksınız.
12- O, bütün çiftleri yarattı ve sizin için gemilerden ve hayvanlardan bineceğiniz şeyleri de var etti.
13- Böylece onların sırtına binip üzerlerine yerleşince, Rabbinizin nimetini anarak, «Bunu bize ram kılan Allah münezzehtir; aksi takdirde biz buna güç yetirenler değil idik» demeniz içindir.
14- «Ve biz elbette Rabbimize dönücüleriz (demeniz içindir).»
15- Ama onlar, kullarından bir kısmını, O’nun bir parçası (oğlu) kıldılar. Gerçekten insan apaçık bir nankördür.
16- Yoksa O, yarattıklarından kızları (kendine) edindi ve erkekleri size mi ayırıp bıraktı?
17- Onlardan biri Rahman olan Allah’a isnat ettiği bir benzer (kız çocuğu) ile müjdelendiği zaman yüzü simsiyah kesilir de öfkesinden yutkunur durur.
18- Onlar ziynet içinde büyütülen ve mücadelede (tartışmada) açıklayıcı (deliller ortaya koyma gücüne sahip) olamayanı mı (kız çocuğunu mu Rahman’a isnat ediyorlar)?
19- Onlar, Rahman’ın kullan olan melekleri dişiler kıldılar. Kendileri onların yaratılışlarına şahit mi idiler? Onların şahitlikleri yazılacak ve (bundan dolayı) sorumlu tutulacaklar.
20- Dediler ki: «Eğer Rahman dilemiş olsaydı, biz onlara ibadet etmezdik.» Onların bu hususta bir bilgileri yoktur. Onlar sadece yalan söylüyorlar.
21- Yoksa biz, bundan önce kendilerine bir kitap verdik de şimdi ona mı tutunuyorlar?
22- Hayır, dediler ki: «Şüphesiz biz, babalarımızı (bizi terbiye eden âlimlerimizi) bir Ümmet (din) üzerinde bulduk ve doğrusu onların izleri üzerinde (yürüyüp) doğru yolu bulmuşlarız.»
23- Senden önce hangi memlekete bir uyarıcı gönderdiysek, mutlaka oranın şımarık varlıklıları, «Babalarımızı bir ümmet (din) üzerinde bulduk, biz onların izlerine uymuşlarız» dediler.
24- (O uyarıcılar,) «Ben size, babalarınızı üstünde bulduğunuz şeyden daha doğru olanını getirmiş olsam da mı?» deyince onlar, «Doğrusu biz, kendisiyle gönderildiğiniz şeyi inkâr edicileriz.» dediler.
25- Böylece biz de onlardan intikam aldık. Öyleyse, sen bir bakıver; yalan sayanların sonu nasıl oldu?
26- Hani İbrahim (üvey) babasına ve kendi kavmine demişti ki: «Hiç tartışmasız ben, sizin tapmakta olduklarınızdan uzağım.»
27- «(Ancak) Beni yaratan hariç. İşte O, beni hidayete erdirecektir.»
28- Ve onu (tevhit kelimesini), belki dönerler diye ardından gelenler için kalıcı bir kelime kıldı.
29- Doğrusu bunları da babalarını da, kendilerine hak (din) ve hakikati açıklayan bir peygamber gelinceye kadar geçindirdim.
30- Ancak kendilerine hak gelince dediler ki: «Bu bir büyüdür, doğrusu biz onu inkâr edicileriz.»
31- Ve dediler ki: «Bu Kur’an, neden iki şehirden (Mekke ve Taif’ten) birinin büyük bir adamına indirilmedi?»
32- Senin Rabbinin rahmetini onlar mı paylaştırmaktadırlar? Dünya hayatında onların geçimliklerini aralarında biz paylaştırdık ve birbirlerine işlerini gördürsünler diye bir bölümünü bir bölümü üzerinde derecelerle yükselttik. Senin Rabbinin rahmeti, onların toplayıp yığmakta olduklarından daha hayırlıdır.
33- Eğer İnsanlar (Allah’a karşı isyanda birleşip) tek bir ümmet olacak olmasaydı, Rahman’a kâfirlerin evlerine gümüşten tavanlar ve üzerinde çıkıp yükselecekleri merdivenler yapardık.
34- Evlerinin kapılarını ve üzerinde yaslanıp dayanacakları koltukları da (hep gümüşten yapardık).
35- Ve (daha nice) çekici süsler de (verirdik). Bütün bunlar, yalnızca dünya hayatının geçimliğidir. Ahiret ise, senin Rabbinin katında takva sahipleri içindir.
36- Kim Rahman’ın zikrini görmezlikten gelirse, ona bir şeytanı salarız da o şeytan artık onun yakın dostu olur.
37- Gerçekten bunlar (şeytanlar), onları yoldan alıkoyarlar; onlar ise, kendilerinin gerçekten hidayette olduklarını sanırlar.
38- Sonunda bize geldiği zaman, «Keşke benimle senin aranda iki doğu (doğu ile batı) uzaklığı olsaydı. Pek de kötü arkadaşmışsın sen» der.
39- (Bu söylenmeleriniz,) Bugün size kesin olarak bir yarar sağlamaz. Çünkü siz zulmettiniz. Şüphesiz siz azapta da ortaksınız.
40- Öyleyse sağır olanlara sen mi dinleteceksin veya kör olan ve açıkça bir sapıklık içinde bulunanı hidayete mi erdireceksin?
41- O halde biz seni alıp götürürsek, elbette onlardan intikam alacağız.
42- Ya da onlara vaat ettiğimiz azabı sana gösteririz. Çünkü bizim onlara gücümüz yeter.
(Allah, bu ve önceki ayette Hz. Peygamber’e (s.a.a) hitap etmek suretiyle «Senin hayatta kalıp kalmaman kâfirlerin başlarına gelecek olanları değiştirmez. Şayet sen yaşarsan, o takdirde onların feci akıbetlerini bizzat görürsün. Yoksa eğer vefat edersen, onlar, yine bu yaptıklarının kötü sonuçlarıyla karşı karşıya geleceklerdir» diye buyurmaktadır.)
43- Şu halde sen, sana vahyedilene sımsıkı tutun; çünkü sen dosdoğru olan bir yol üzerindesin.
44- Ve hiç şüphesiz o (Kur’an), senin ve kavmin için gerçekten bir hatırlatıcı uyarıdır. Siz (ondan) sorulacaksınız.
45- Senden önce gönderdiğimiz peygamberlerimizden sor (bakalım): «Biz, Rahman’ın dışında tapılacak bir takım ilahlar kıldık mı (hiç)?»
46- Şüphesiz biz Musa’yı Firavun’a ve onun önde gelen çevresine ayetlerimizle gönderdik. O da, «Gerçekten ben, âlemlerin Rabbinin elçisiyim» dedi.
47- Fakat onlara ayetlerimizle geldiği zaman, birdenbire onlar bunlara gülüverdiler.
48- Biz onlara biri ötekinden daha büyük olmayan hiç bir ayet göstermedik. Belki dönerler diye, biz onları azapla yakalayıverdik.
49- Ve onlar, «Ey büyücü! Sana verdiği söz hürmetine bizim için Rabbine dua et; gerçekten biz hidayete ermişler olacağız.» dediler.
50- Fakat onlardan azabı çekip giderince, hemen sözlerinden caydılar!
51- Firavun, kendi kavmi içinde nida ederek dedi ki: «Ey Kavmim! Mısır’ın mülkü ve şu altımda akmakta olan ırmaklar benim değil mi? Hala görmüyor musunuz?
52- «Yoksa ben, kendisi değersiz ve neredeyse söz anlatamayacak durumda bulunan şu adamdan daha hayırlı değil miyim?»
53- «O halde neden üzerine altından bilezikler atılmıyor veya onunla birlikte dizi dizi melekler gelmiyor?»
54- Böylelikle kendi kavmini küçümsedi, onlar da ona boyun eğdiler. Gerçekten onlar, fasık olan bir kavimdi.
55- Sonunda bizi öfkelendirince, biz de onlardan intikam aldık, böylece onları toplu olarak suda boğduk.
56- Bu şekilde onları, sonradan gelecekler için (cehenneme gireceklere) bir öncü ve bir örnek kıldık.
57- Meryem oğlu (İsa, Allah’ın kudretine) bir örnek olarak verilince, hemen kavmin ondan yüz çevirdi.
58- Dediler ki: «Bizim ilahlarımız mı daha hayırlı, yoksa o mu?» Bunu sana ancak tartışmak için (örnek) verdiler. Onlar şüphesiz tartışmacı bir topluluktur.
59- O, yalnızca bir kuldur; kendisine nimet verdik ve onu İsrail oğullarına bir örnek kıldık.
60- Eğer dileseydik, içinizden, yeryüzünde sizin yerinize geçecek melekler yaratırdık.
61- Hiç Şüphesiz O (İsa’nın babasız dünyaya gelişi ve ölüleri diriltişi), kıyamet için bir ilimdir (göstergedir). Öyleyse ondan (kıyametten) yana hiç bir kuşkuya kapılmayın ve bana uyun. Dosdoğru olan yol budur.
62- Şeytan sakın sizi (Allah’ın yolundan) alıkoymasın. Gerçekten o, sizin için açıkça bir düşmandır.
63- İsa açık belgelerle gelince dedi ki: «Ben size bir hikmetle ve hakkında ihtilafa düştüklerinizin bir kısmını size açıklamak için geldim. Öyleyse Allah’tan sakınıp korkun ve bana itaat edin.»
64- «Şüphesiz Allah, O, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir; o halde O’na kulluk edin. Dosdoğru olan yol budur.»
65- Sonra, içlerinden birtakım fırkalar (İsa hakkında) İhtilafa düştü. Artık, acıklı bir günün azabından dolayı vay o zulmetmiş olanlara!
66- Onlar, hiç farkında değilken kendilerine ansızın geliverecek olan kıyametten başkasını mı gözlüyorlar?
67- Takva sahipleri hariç olmak üzere, o gün, dostların kimi kimine düşmandır.
68- Ey kullarım! Bugün sizin için bir korku yoktur ve siz hüzne kapılacak da değilsiniz.
69- Onlar, ayetlerimize inanmış ve Müslüman olmuşlardır.
70- Siz ve eşleriniz cennete girin; sevinç içinde ağırlanacaksınız.
71- Onların üzerinde altın tepsiler ve kadehler dolaştırılır; orada nefislerin arzu ettiği ve gözlerin lezzet aldığı her şey var ve siz orda temelli kalacak olanlarsınız.
72- İşte, yapmakta olduklarınız dolayısıyla sizin mirasçı kılındığınız cennet budur.
73- Orda sizin için birçok meyveler vardır; onlardan yiyeceksiniz.
74- Şüphesiz suçlu günahkârlar, cehennem azabı içinde ebedi kalacak olanlardır.
75- Onlardan (azap) hafifletilmeyecek ve orada onlar umutlarını kaybetmiş kimselerdir.
76- Biz onlara zulmetmedik; ancak onların kendileri zalimlerdir.
77- (Cehennem bekçisine,) «Ey Malik! Rabbin bizim işimizi bitirsin» diye seslenirler. O, «Şüphesiz siz (burada) kalıcılarsınız» der.
78- «Şüphesiz biz size hakkı getirdik, fakat sizin birçoğunuz hakkı çirkin görüp tiksinenlersiniz.»
79- Yoksa işi sıkı mı büktüler, şüphesiz işi sıkı bükenler biziz.
(Bu, Kureyş’in ileri gelenlerinin Hz. Peygamber’e (s.a.a) karşı gizlice plan yaptıklarına işarettir.)
80- Yoksa onlar gerçekten bizim, sırlarını ve aralarındaki fısıldanmalarını işitmediğimizi mi sanıyorlar? Hayır, (işitiyoruz) ve onların yanlarındaki elçilerimiz de (her şeyi) yazıyorlar.
81- De ki: «Eğer Rahman’ın çocuğu olsaydı, ona tapanların ilki ben olurdum.»
82- Göklerin ve yerin Rabbi, egemenlik tahtının Rabbi (olan Allah), onların nitelendirmekte olduklarından münezzehtir.
83- Artık sen onları bırak; onlar vaat edilen kendi günlerine kadar, (batıl işlere) dalsınlar ve oynaya dursunlar.
84- Göklerde ilah olan ve yerde ilah olan O’dur ve O, hikmet sahibidir, bilendir.
85- Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların mülkü kendisinin olan (Allah), sürekli bir bereket kaynağıdır. Kıyametin ilmi O’nun karındadır ve siz O’na döndürüleceksiniz.
86- O’nun dışında tapmakta oldukları şefaatte bulunmaya malik değillerdir; ancak bilerek hakka şahitlik edenler müstesnadır.
87- Şüphesiz onlara, kendilerini kimin yarattığını soracak olursan, «Allah» derler. Öyleyse nereye çevriliyorlar?
88- Onun (peygamberin), «Ya Rabbi! «Şüphesiz bunlar iman etmeyen bir topluluktur» sözünü (elbet bilir)\
89- Şimdilik sen onlara aldırma ve «Selâm» de. Onlar yakında bilecekler!